Een update uit Verona

Beste vrienden en familie
De afgelopen 2 weken dat ik hier ben zijn als een roes voorbij gegaan. Eerst was ik een week samen met mijn moeder, een week die werd getekend door het vinden van mijn weg op de universiteit, het vinden van een kamer en natuurlijk gezellig avondjes met mijn moeder. Op de universiteit heb ik inmiddels mijn draai gevonden, wel taai, college's duren hier 1,5 uur lang en dat is 1,5 uur oratie van de docent, zonder interactie met de studenten. De docent gaat zitten achter zijn microfoon en begint in een monotone toon te praten over alles wat er op dat moment in hem opkomt. Heel erg wennen voor wie het nederlandse collegesysteem van hoor- en werkcollege's gewend is. Wat wel frappant is, is dat de italianen de universiteit als een soort speeltuin zien, met de college's als de verschillende attracties. Ze lopen college's in en uit, kijken nu eens hier, dan weer eens daar, lopen ongegeneerd met elkaar te praten of te bellen en als ze het zat zijn lopen ze weer naar een andere zaal. Heel vreemd, maargoed een kwestie van wennen dus.
Dan het vinden van een kamer is goed gegaan, ik heb een appartement gevonden dat ik deel met een 27-jarige neurochirurge uit Sicilie die hier in Verona in het ziekenhuis werkt. Niet dat zij zich daardoor laat afschrikken om te feesten. Iedere avond staat ze tot 2 uur wijntjes te tikken in de kroeg, omde volgende ochtend om 9 uur weer present te zijn aan de operatietafel. Een advies: GA NOOIT NAAR EEN ZIEKENHUIS IN ITALIE. Zij vertelde mij dat ze om de week een braincutting doen om te achterhalen waarom een patient is gestorven. Ik zei haar, dat ze daar geen braincutting voor nodig hebben, ik kan je zo ook wel zeggen dat het wellicht niet verstandig is om onder invloed te opereren.
Het hockey gaat hier ook wel aardig, tot nu toe alleen wedstrijden U21 gehad, een gewonnen een verloren en ik begin steeds meer gewend te raken aan de italiaanse manier van hockeyen.
Nadat mijn moeder weer terug naar Nederland is gegaan, stapte uit hetzelfde vliegtuig Chester, met wie ik hier ook een fantastische tijd heb gehad. We hebben scooters gehuurd en hebben ieder gedeelte van Verona verkend. Ook mijn vader is nog een dagje langs geweest, die met zijn vriendin in Turijn bivakkeerde, heel gezellig en zoals je op de fotoos kunt zien heb ik hem weer weg gebracht op de scooter.
Vervolgend had ik vandaag een conferentie in Padova over Work Employment waar ik een praatje moest houden over mijn werkverachtingen met mijn studie. Totaal onvoorbereid heb ik de zaal plat gekregen door in onvervalst Italiaans een verhaal af te steken, waar mijn italiaanse voorgangers allen in perfect engels hadden gesproken.
Zo, dit was een korte update van mijn belevenissen, morgen college's journalistiek, maar eerst naar Bar Campus waar alle Erasmusstudenten bivakkeren.
Ciao a tutti!!!